Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn.

Þegar útilokun og einhæfni í skoðunum verður dyggð, eitrar það brunn gagnrýnnar hugsunar. Upplýsingar um rétta og ranga hegðun og skoðun blómstra í bergmálshellum og hylja okkur í myrkri fáfræðinnar, þar sem speki fjölbreyttra radda er óheyrður.